نماز موجب ارتباط قلبی انسان باخداست و نقش بسيارسازندهای در تربيت روح واخلاق انسان دارد. نماز روح وروان انسان را در برابر عوامل شرك زاو آلوده كننده ای كه در زندگی روزانه باآنها مواجه است پاك و منزه نگاه می دارد. همان گونه كه وقتی دست،لباس، صورت، سر و پا و گاهی تمام جسم انسان در هنگام كاركردن آلوده می شود او به شست شو و پاكيزه كردن آنها اقدام می كند،روح و روان انساننيز ممکن است آلوده به هوس های تحريک شده و افسارگسيخته،خودخواهی ها ،غرور ،عقدهناشی از شکست و ناكامی ،حسد ،كينه،انتقام و صدها موارد ديگر شود كه انسان رااز راه راست زندگی و پاكی، به راه فساد می كشاند و از ياد خدا غافل می كند. روان شناسی اسلامی، سلامت معنوی انسان از طريق اعتقاد به نيرويی برتر كه در زندگی از او حمايت می كند، تأمين  می شود. برقراری ارتباط با سرچشمة هستی و استمداد از او به تقويت قوای روحی و جسمی انسان كمک می كند. ديدگاه های معنوی علاوه بر تأثير بر نگرش و رفتار، روی فيزيولوژی و سلامت تن نيز اثر می گذارند و اين تأثير را تندرستی معنوی می نامند. به طور كلی دستيابی به سلامت جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی نياز اصلی هر انسان است و نماز از جمله راه های ذكر خدا و بهترين راه ارتباط با منشأ هستی است. امروزه برای كاهش تنش و اضطراب و حتی درمان بيماری ها از روش های مختلفی، مثل آرام سازی ومراقبه استفاده می شود كه همگی آنها در نماز وجود داشته و به بهترين وجه می توان به آن ها دست يافت

تعاملات اجتماعی مبنای ارتباطات بشری هستند و دروغگویی پدیده ای پیچیده است که گاه نقش مهم و معناداری در این تعاملات بازی می کند.دروغ را می توان تلاش عامدانه فرد برای ایجاد باوری کذب در شریک ارتباطی اش تعریف کرد.اغلب اوقات نقض اصول محاوره عمدا اتفاق می افتد مثلا هنگامی که شخص می خواهد با دیگری مزاح کند ممکن است یک یا برخی از اصول محاوره ممکن است نتیجه تعاملی باشد که بین گوینده و شنونده وجود دارد .هنگامی که سخن گویان این اصول را عمدا نقض می کنند به هیچ روی قصد دروغ گفتن با گمراه کردن یکدیگر را ندارند بلکه تنها هدف آن است که به مخاطب خود معنایی را القا کنند که فراتر از معنای ظاهری و تحت اللفظی جملاتی است که می گویند.